Naast de uitdagingen biedt het ontdooien van de permafrost echter ook kansen. Een van de belangrijkste is de toegang tot hulpbronnen die voorheen ontoegankelijk waren door de permafrost. Hieronder vallen mineralen zoals olie en gas, maar ook zeldzame metalen en mineralen die in meer toegankelijke hoeveelheden kunnen worden gewonnen. Dit kan bijdragen aan de economische ontwikkeling van de Arctische regio’s door investeringen aan te trekken en nieuwe banen te creëren.
Door het ontdooien van de permafrost ontstaan ook nieuwe scheepvaartroutes, zoals de Noordelijke Zeeroute, die toegankelijker kunnen worden voor de internationale handel en de tijd en kosten van het vervoer van goederen tussen Europa en Azië kunnen verminderen. Dit creëert nieuwe mogelijkheden voor internationale samenwerking en de ontwikkeling van Arctische infrastructuur.
Bovendien leiden de klimaatverandering en de dooi van de permafrost tot veranderingen in de ecosystemen, wat kan leiden tot het ontstaan van nieuwe planten- en diersoorten in de Arctische regio’s, wat op zijn beurt nieuwe mogelijkheden kan bieden voor wetenschappelijk onderzoek en toerisme. Dit biedt mogelijkheden voor de ontwikkeling van ecotoerisme en andere vormen van natuurtoerisme, die een bron van inkomsten kunnen worden voor lokale gemeenschappen.
Het is echter belangrijk om te beseffen dat al deze mogelijkheden ook bepaalde verplichtingen met zich meebrengen voor de internationale gemeenschap en de regeringen van de landen die door deze veranderingen worden getroffen. Er moeten duurzame methoden voor de winning van hulpbronnen worden ontwikkeld, de milieuschade moet tot een minimum worden beperkt en er moeten nieuwe veiligheidsnormen worden ontwikkeld voor de bouw en exploitatie van infrastructuur in het licht van het veranderende klimaat en de geologische instabiliteit.
